เรื่องเสียว ติดร.วิชารัก

เรื่องเสียว ติดร.วิชารัก

เรื่องเสียว ผมคนนี้ชื่อบอยครับเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วมีคุณครูคนนึงที่ผมรู้จักเป็นครูผู้หญิงที่นิสัยดีสวยแถมเป็นคนมีน้ำใจต่างหากละเป็นคุณครูที่ผลรู้สึกว่าฝนตกลงมาขณะนี้เป็นคุณครูที่ผมชื่นชอบมากที่สุดคนนึงและคุณครูคนนั้นชื่อดาวโดยเรียนอยู่ในโดยสอนอยู่ในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่จังหวัดเชียงใหม่แล้วผมได้เรียนกับคุณครูดาวอยู่ 2 ปีตอนที่ผมอยู่ม 1 และม 2 ตอนนั้นตอนแรกก็รู้สึกไม่ค่อยโอเคเพราะว่าโรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่ผมต้องย้ายจากหมู่บ้านของตัวเองไปเรียนหมู่บ้านอื่นทำให้ผลนั้นไปแล้วรู้สึกไม่คุ้นเคยกับสถานที่และโรงเรียนและคุณครูที่สอนอยู่ในโรงเรียนหลายๆคนนะแต่ผมก็พยายามที่จะปรับปรุงตัวเองและปรับให้เข้ากับคนอื่นที่อยู่ในโรงเรียนด้วยกันและมีอยู่วันนึงเป็นช่วงปิดเทอมเธอ 1 เทอม 3 เดือน 4 เดือนนี้ผมยังไม่เคยได้คุยกับคุณครูคนไหนเลยเพียงแค่ว่าคุณครูจะคุยกับผมเท่านั้นเพราะว่าส่วนตัวผมนั้นเป็นคนขี้อายเป็นคนไม่ค่อยคุยกับใครก่อนตัวเองนั้นอาจจะพูดได้ว่าเป็นคนขี้อายขั้นเทพก็ว่าได้ละช่วงปิดเทอมนั้นฝนติด 0 ฝนต้องไปแก้ที่โรงเรียนกับคุณครูประจำชั้นของผม

ผมจึงตายละวันนั้นคุณครูกับผมก็อยู่ด้วยกันสองคนในห้องเรียนลืมบอกไปว่าห้องเรียนของเรานั้นมันเหมือนกับว่าซั่นเหมือนเป็นบ้านละถ่านจะค่อนอื่นประมาณ 50 เมตรไม่ได้ติดกันอย่างที่เราเคยเรียนกันตอนนั้นผมก็ไปสอบเอาไปแก้ละถึงเที่ยงผมยังแก้ไม่เสร็จเพราะว่าผมทางวิชานั้นไม่เป็นคือวิชาภาษาไทยนั่นเองแล้วคุณครูเขาก็เลยบอกผมว่าถ้าวันนี้ยังแก้ไม่ได้มีต้องแก้ใหม่นะเขาก็บอกว่าโอเคได้ครับพรุ่งนี้ผมจะมาแก้ใหม่วันนั้นผมแก้ไม่ได้เลยผมก็เลยกลับไปรับคุณครูบอกให้ผมมาพรุ่งนี้อีกวันพรุ่งนี้วันเป็นวันอาทิตย์ฝนจะได้ดีเลยละคุณครูบอกให้ฝนมาแต่เช้าแต่วันนั้นคนนั้นไปสายเพราะว่าตัวเองอย่าที่บอกเคยไปเองเป็นคนขี้อายและเรียนไม่เก่งก็เลยไม่รู้ว่าจะไปแก้สอบจะไปแก้ดีไหมแต่ตัวเองต้องแก้ครับเพราะว่าตัวเองยิ่งเรียนไม่เก่งก็ต้องยิ่งแก้แล้ว

วันนั้นผมก็ไปที่อื่นๆแต่ตอนนั้นกูไม่อยู่แล้วแต่กูกลับไปอยู่ที่ห้องก่อนครูและผมก็เลยถามพัดลมว่าคุณครูไปไหนครับแล้วก็บอกว่าอยู่ในห้องเดี๋ยวลงไปเรียกให้พระพรหมไปเรียบประมาณ 10 นาทีคุณครูเข้ามาที่ห้องละกูก็บอกผมว่าวันนี้จะสอบกูจะแก้ได้ไหมผมก็ตอบไปว่าไม่รู้ครับเพราะฝนไม่เคยเก่งเรื่องภาษาไทยแล้ววันนั้นคุณครูก็บอกผมว่างั้นลองแก้ดูดิแล้วผมก็แค่แต่มันไม่ผ่านผมก็แก้ไปสักพักนึงผมก็ส่งให้ครูแต่ครูบอกว่ายังไม่ผ่านนะผมก็พยายามที่จะแก้แต่ก็ยังไม่ได้ล้างจานนั้นคุณครูบอกผมอีกว่ามาอาทิตย์หน้าอีกครั้งนะแล้วครั้งนี้คุณครูบอกว่าแค่เอาจอบมาโอเคผมก็ไม่รู้หรอว่าเราจะไปเพื่ออะไรล่ะวันที่ครูครูนักก็มาถึง ไปตามปกติแหละแต่ผมแค่ยังไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนแค่นั้นวันนั้นคุณครูก็เลยบอกผมว่าถ้าจะมาแก้สอบต้องใส่ชุดนักเรียนนะ

แต่วันนั้นผมไม่ทราบคุณครูก็เลยบอกผมว่าไม่ได้นะต้องกลับไปใส่แล้วผมก็กลับไปแล้วก็มาใหม่ฉะนั้นคุณครูก็บอกฝนว่างั้นวันนี้ทำได้เลยวันนี้วันสุดท้ายแล้วนะและผมก็ถ้ามีประมาณ 2-3 ชั่วโมงประมาณ 14:00 น ผมยังไม่ได้กินข้าวแล้วคุณครูก็เลยซื้อข้าวมาให้ผมกินและคุณครูบอกว่าถ้าเราอยากเรียนเก่งภาษาไทยอ่ะมันเรื่องของกูกูทุกวันนะตั้งแต่พรุ่งนี้ไปมันเรียนกับครูเลยคุณครูจะอยู่ที่ห้องมาแต่เช้าแล้วกลับไปตอนเที่ยงคุณครูจะเตรียมให้ทุกอย่างเลยน่าจะ 2 ให้เป็นเวลา 1 เดือนก็รู้สึกว่าผลงานชื่นชอบคุณมากเป็นพิเศษคนอื่นจะคิดยังไงผมไม่รู้แต่ในห้องน้ำคุณครูเป็นคนที่ชอบใช้ความรุนแรงมากนะ

สมัยนั้นคุณครูเขาจะตีนักเรียนคนที่ดื้อมากใช่ครับสำหรับผมนั้นคุณครูยังไม่เคยตีเลยนะฝนไปเรียนแบบกับคุณครูอยู่ประมาณ 1 เดือนเต็มๆแล้วผมก็รู้สึกว่าผมเริ่มที่จะเรียนรู้กับภาษาไทยมากขึ้นกว่าเดิมกับเท่าที่เคยเรียนมาแค่ระยะเวลา 1 เดือนนั้นมันทำให้ผมนั้นเก่งขึ้นมากละคุณครูก็เลยบอกผมว่าโอเคหรือยัง 1 เดือนนี้ผมก็พยายามบอกอาจารย์ว่าดีขึ้นมากแต่ที่จริงถ้าเป็นครูให้ผมเรียนแบบนี้ของท่อไฟยันที่จะมาให้ได้แต่ผมเข้าใจว่าเป็นช่วงปิดเทอมเป็นช่วงที่พักคุณครูนั้นต้องพักผ่อนอยู่แล้วและผมก็ขอบคุณอาจารย์ด้วยกันซื้อของขวัญเล่นๆและอาจารย์บอกว่าทำไมหรือผมก็บอกอาจารย์ว่าฝนรู้สึกชื่นชอบคุณนะที่ครูได้มีน้ำใจและเป็นคนที่รักรู้สึกอย่างฝนถึงแม้ว่าผมนั้นเป็นคนเรียนไม่เก่งแต่คุณครูก็พยายามที่จะให้ผลนั้นพอที่จะไปเรียนต่อได้

และเป็นช่วงเวลา 1 เดือนนั้นเป็นช่วงเวลาเปิดเทอมพอดีผมก็เรื่องของคุณครูแบบนี้ถ้าข้อไหนหรือหน้าไหนที่ผมไม่รู้เรื่องผมก็จะไปถามคุณครูอยู่ทุกวันครับมันเป็นเรื่องราวที่ผมนะชื่นชอบมากรักคุณครูเขานั้นเป็นคนที่นิสัยดีใช้ผลงานยิ่งชอบมากกว่าเดิมละไม่นานนะผมก็ต้องไปขึ้นมอ 1 แล้วคุณครูก็ขึ้นมาตามที่ขออภัยนะครับคุณครูก็ขึ้นมาตอนผมก็เรียนกับคุณครูแบบนี้จนผมขึ้นม 3 คนเริ่มที่จะเรียนรู้กับภาษาไทยมากขึ้นมากขึ้นผมอยากขอบคุณคุณครูบ้านตอนนั้นผมก็ขอบคุณแบบบอกได้เลยว่าเป็นอะไรที่เป็นความทรงจำที่ดีๆกับลูกศิษย์กับอาจารย์นะคะที่บอกได้เลยว่าหลายคนน้อยคนมากนะที่จะเจออาจารย์ดีๆแบบนี้นะครับ